Op 2 oktober hield de Bhimadole Development Society in Eluru een vergadering voor onze sponsorkinderen en hun ouders. Father Martin, Father Joby en Rajeev verwelkomden dit uitgebreide gezelschap om hen meer uitleg te geven over het sponsorprogramma en om hen aan te moedigen bij hun studies.
Naar aanleiding van de publicatie van de brochure '50+ in actie voor het Zuiden' werden we uitgenodigd op de Culturele Ontmoetingsdagen van Neos Oost-Vlaanderen, in Salons Mantovani in Oudenaarde.
Kris, Prakash en Bart gaan op bezoek in Eluru (Andra Pradesh) - juli 2014
In juli gingen Kris, Prakash en Bart op bezoek in Eluru, om de leefomstandigheden in de dorpen rond de stad te zien én om met onze lokale partners - The Vincentian Fathers en Bhimadole Development Society - afspraken te maken over de samenwerking. Op basis van een grondige sociale studie van de leefomstandigheden in de dorpen rond Eluru, werd een meerjarenplan opgemaakt. Samen bekeken we welke initiatieven die we in 2014 zullen starten: sponsoring van 30 kinderen voor alle kosten verbonden aan het schoolgaan, regelmatige gezondheidscontroles in de vier dorpen en de bouw van 80 toiletten in één van de vier dorpen.
Bart schreef een korte nabeschouwing over het bezoek:
Tijdens mijn eerste reis naar India in 1994 wist ik al: hier
zal ik terugkeren. India boeide en ontroerde me. De reisleider vroeg me bij
terugkeer ‘hoe zou jij de problemen in India oplossen?’.Ik had toen geen antwoord en had zeker niet
gedacht dat ik me 20 jaar later voor dit land zou engageren.
Vorig jaar leerde ik Prakash kennen, één van de vele
Indische kinderen die door Vlaamse ouders geadopteerd werd. Hij vertelde me
over Side by Side India en vroeg me
of ik wilde meewerken.
Ik zegde toe en werd secretaris van de vereniging, omdat ik de uitgangspunten
van SbS-I goed vind: - een samenwerking tussen mensen met Indische roots en niet-geadopteerden; - een samenwerking met de armsten in India en met lokale organisaties; - via kleine projecten werken aan verandering voor kleine gemeenschappen.
In juli reisden Kris, Prakash en ikzelf naar
India, onder meer om een bezoek te brengen aan twee plaatsen waar we actief willen
zijn. We wilden de leefsituatie van de armsten zien en beter begrijpen en zouden
met de lokale partners verdere afspraken maken rond de samenwerking.
Eerst bezochten we Eluru
- Andhra Pradesh (ongeveer dubbel zo groot als Brugge). We waren te gast
bij The Vincentian Fathers die er niet alleen actief zijn in het onderwijs,
maar met de Bhimadole Development Society reeds verschillende sociale projecten
uitwerkten. Zij maakten vooraf een sociaal onderzoek van de vier arme dorpjes
waarvoor SbS-I wil werken.
In Puri (Odissa),
een iets kleinere stad, bezochten we Bhuban’s Wonderland, een schooltje dat in
2008 werd geopend, met steun van de Provincie West-Vlaanderen.
Zoals verwacht, werd het een vermoeiende reis. Niet alleen
door het drukke programma, maar ook door de vele vragen en indrukken: het ontbreken
van betaalbare gezondheidszorg, de erbarmelijke hutten of woningen zonder
toilet of stromend water, de gebrekkige hygiëne, de modderstraten in de
dorpjes, de beperkte onderwijskansen voor kinderen uit arme gezinnen, het lage
inkomen van mensen die dag na dag gaan werken (7 euro per maand), de grote
sociale verschillen en de onverschilligheid van mensen uit een hogere kaste, ...
Maar ook: de schoonheid van het land en de mensen, het gastvrije onthaal, de
dromen van kinderen, de zware inspanningen die ze leveren om hun opleiding af
te maken, de vele kleine initiatieven om armen te helpen, de gedrevenheid bij vrijwilligers
en hulpverleners, de kracht die mensen uit hun geloofsovertuiging putten, …
Tijdens de reis sloot SbS-i een overeenkomst met de
Bhimadole Development Society. We legden een meerjarenplan én doelstellingen
voor het komende jaar vast: aanwerving van een social worker, sponsoring van
schoolkinderen, starten met regelmatige medische controle van alle bewoners, de
bouw van de eerste 80 toiletten, gezondheidspreventie in de vier dorpen.
Zelf hield ik aan deze reis vele indrukken, een versterkt
engagement en vrienden voor het leven over.
Jessy Vandervaeren (zelf van Indische origine en actief lid van Side by Side India) op bezoek in Eluru (Andra Pradesh) - april 2014
Jessy (Indisch geadopteerde en actief binnen SbS-I) bezocht in april 2014 Eluru, om opvolging te geven aan onze projectwerking. Zij logeerde bij de Vincentian Fathers. Het is met deze congregatie dat wij een samenwerkingsakkoord hebben om de lokale opvolging te doen van de projecten.
Hierbij kort een uittreksel van haar eerste ervaringen ter plaatse: " Goed ontvangen geweest! Je voelt duidelijk aan dat Fr. Martin een sociaal werker is en je merkt het ook als hij over de situaties spreekt. Mr. Rajiv is hard aan het werken aan het sociaal onderzoek van de dorpen, maar het is ontzettend veel werk om doen voor 1 persoon. Het gaat verder dan alleen maar feiten verzamelen omdat in de dorpen de bewoners in eerste instantie ook wantrouwig zijn. Ze stellen zich vragen wat natuurlijk niet verwonderlijk is en zo een vragenlijst neemt niet enkel tijd in beslag maar ook ergens openheid van de bewoners. Hij probeert dan ook ergens een vertrouwensrelatie op te bouwen. Verder kan hij daar ook pas terecht na bv. Werkuren (diegene met dagarbeid), festiviteiten (veel aanwezig is in India) enz. In die zin moet hij regelmatig terugkomen, vaak een gepuzzel. Ik heb een voorbeeld gezien van zijn onderzoek van een dorp we hebben dit samen overlopen en mijn vragen voor verduidelijking beantwoord.
Met die achtergrond zijn we begonnen met een dorpje te bezoeken waar er ook een commumity hall (door overheid) beschikbaar is. Een SHG (Self Help Group) voor vrouwen/meisjes mogen aan deelnemen. Ik heb hen daar de vraag gesteld wat zij alszijnde vrouw als moeilijkheden ondervinden en wat zijzelf als mogelijkheid zien om verandering in werk te stellen. Moeilijkheden liggen in dezelfde lijn als SbS, nl.: studies vroegtijdig moeten afbreken, huisvesting (gebrek aan privacy door joint family system – sanitation), water afvoersysteem (brengt ziektes…), laag pensioen (moeilijkheid om mee rond te komen), gezondheidsproblemen kunnen gedeeltelijk door overheid opgenomen worden, mannen doen na het werk niets meer in het huishouden.
Er is duidelijk een gevoel van solidariteit onder vrouwen in dat dorp. Wat zij als mogelijkheid achten om op te nemen, was dingen maken zoals: zeep, kaarsen, werkjes met naaimachine. Ik denk dat we hiermee zeker iets mee kunnen doen.
Een dorpje meer uitgebreid gezien en woningen tevens ook vanbinnen gezien. Iets horen vertellen of zelfs zien op foto is nog altijd verschillend dan het kunnen ervaren. De problematiek van huisvesting is multicomplex. Hiermee wil ik zeggen dat het niet alleen gaat om versteviging van woning/santitation/… , maar ook de nood aan bescherming van dorp door regenseizoen met alle gevolgen van dien (ziektes, slangen (woonsten naast velden), hygiene, vervuiling – droogtes resten vuil blijft liggen denk maar aan de rivieren…), probleem waterafvoeringsysteem houdt veel in stand.
In elk dorpje hebben we de voorzitster van het dorp kunnen ontmoeten. Er is een grote bereidheid om samen te werken. '